تعیین عوامل مؤثر بر استقرار بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت در بیمارستان های دانشگاه های علوم پزشکی ایران

مقدمه و هدف:تا به امروز، تعداد زیادی از بیمارستان ها، درسطح جهان، برنامه ارتقای سلامت در بیمارستانرا پیاده‏کرده‏ اند. ازاین‏رو، این پژوهش با هدف ارائه الگوی بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت دربیمارستان های دانشگاه‏های علوم پزشکی ایران انجام‏شده‏است. مواد و روش ها: این پژوهش به روش توصیفی و همبستگی صورت‏گرفته‏است؛ در ابتدا با کمک مطالعه تطبیقی، عوامل مؤثر بر استقرار بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت استخراج‏شد؛ سپس براساس آن، پرسش‏نامه‏ای طراحی شد که روایی آن با نظر صاحب‏نظران و پایایی پرس‏شنامه با ضریب آلفای کرونباخ 89/0 مورد تأیید قرارگرفت. برای نمونه گیری در ابتدا از روش نمونه گیری خوشه ای، دانشگاه های علوم پزشکی 4 استان (تهران ،گیلان، اصفهان و شیراز) انتخاب‏شدند؛ سپس در این استان ها به روش تصادفی ساده، نمونه گیری صورت‏گرفت. تعیین کفایت حجم نمونه با استفاده از روش کیسر مایر الکین انجام‏شد و تعداد نمونه 268 نفر بود. روش تحلیل داده ها، تحلیل عاملی تأییدی و نرم‏افزارهای مورد استفاده 18spss و18amos بودند. نتایج: در الگوی نهایی، هشت عامل مشخص شدند که انتشار (اطلاع رسانی) (64/0)، سیاست‏گذاری (63/0)، روش‏ های اجرای طرح (53/0)، اجرای طرح (51/0)، ارزیابی (47/0) جامعه (46/0)، برنامه ریزی ارتقای سلامت (33/0) به‏ترتیب دارای بیشترین تا کمترین وزن رگرسیونی یا میزان تأثیربر استقرار بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت بوده‏اند. نتیجه گیری:باتوجه به روابط ساختاری میان ابعاد و مؤلفه ها در الگوی نهایی، می توان‏نتیجه‏گرفت که بیمارستان ها برای استقرار برنامه های ارتقای سلامت، بایستی به تدوین سیاست‏گذاری ارتقای سلامت و اطلاع رسانی(انتشار برنامه های ارتقای سلامت)، بیشترین توجه را داشته‏باشند.